سید امید جعفری در گفت و گو با خبرنگار ایپنا- واحد خوزستان اظهار کرد:  مسابقات بعدی که شرکت خواهم کرد، گرندپری باکو آذربایجان که اردیبهشت سال آینده برگزار می شود. نزدیک یک سال و نیم گذشته برای آماده سازی جهت شرکت در مسابقات آسیایی جاکارتا و پس از آن هم بلافاصله با یک وقفه بیست روزه، مسابقات قهرمانی جهان در پرتغال در اردو بودیم.

وی افزود: در مسابقات اخیری که حضور داشتم، متاسفانه به دلیل تعداد کیلوهای زیادی که کم میکنم با آسیب دیدگی هایی در انگشت و دنده ام مواجه شدم به همین دلیل نتوانستم نتیجه دلخواهم را کسب کنم اما باز هم خوشبختانه امتیازهای خوبی را برای توکیو ۲۰۲۰ گرفتم.

جعفری در ادامه به خبرنگار ایپنا گفت: سطح مسابقات پاراآسیایی جاکارتا نسبت به دوره قبلی اش که در اینچئون چین برگزار شده بود، بسیار بالاتر بود، تیم هایی مانند کره و ازبکستان پیشرفت قابل توجهی کرده بودند و تک وزن هایی در قزاقستان هم حضور داشتند که پیشرفت بسیار خوبی داشتند.

ملی پوش خوزستانی جودو کم بینایان و نابینایان در ادامه گفت:  جودو پارآسیایی و پاراالمپیک پیشرفت زیادی کرده است. من توانستم پس از چهار سال که سنم بیشتر شده و کیفیت جودوی آسیا هم بالا رفته، مدال برنز انفرادی ام را تکرار کنم و مدال نقره تیمی را نیز کسب کنیم.

جعفری بیان کرد: البته درست هست که در دوره قبلی (اینچئون) مدال طلا را کسب کرده بودیم اما در این دوره (پاراآسیایی جاکارتا) سطح مسابقات بسیار بالاتر بود، خود من هم با توجه به اینکه در طول سال بسیار کم وزن می کنم، به دلیل آسیب دیدگی هایی که در حین مسابقات برای من بوجود آمد نتوانستم آنطور که باید، نتیجه بگیرم.

ملی پوش جودو نابینایان و کم بینایان اظهار کرد: از مسابقات جهانی پرتغال که آبان ماه سال جاری برگزار شد، برگشتیم، قرار بود حداکثر سه هفته استراحت کنیم و مجدداً برای آمادگی جهت حضوری قدرتمند در مسابقات آتی به اردو برویم اما متاسفانه پس از گذشت ۴۵ روز علی رغم تمام تلاش هایی که سرمربی تیم داشته، اردویی تشکیل نشده است.

جعفری افزود: این وقفه ها در برپا نمودن اردوها، به ضرر ما تمام خواهد شد، چون هر چقدر هم ما به صورت انفرادی، تمرین کنیم، به اندازه حضور در اردو تاثیرگذار نیست.

وی در رابطه با انتخاب رشته تربیت بدنی برای تحصیل در دانشگاه گفت: چون ورزشکار هستم و معمولاً ما ورزشکاران که دوران قهرمانی را پشت سر می گذاریم باید یا مربی شویم یا باشگاه بزنیم با استفاده از مدارک قهرمانی که داشتم به سازمان سنجش درخواست دادم و برای تحصیل در رشته تربیت بدنی در دانشگاه شهید چمران اهواز، پذیرفته شدم.

جعفری بیان کرد: با توجه به شرایط اقتصادی کشور، و بودجه کم، رئیس فدراسیون (آقای مظلومی) تا این لحظه زحمات زیادی برای ما کشیدند، هم چنین سرمربی تیم ملی؛ حاج آقا یوسف زاده و مربی؛ آقای معاوی، در خوزستان هم آقای افشین حیدری؛ مدیر کل ورزش و جوانان که به شخص خودم در طی یک سال گذشته کمک زیادی کردند، آقای انصاری رئیس هیات خوزستان و مربی خودم آقای مهرافشار زحمات زیادی برای من کشیدند که از همه این عزیزان تشکر می کنم.

ملی پوش خوزستانی جودو کم بینایان و نابینایان در رابطه با مشکل اساسی که دارد گفت: مشکل اصلی من و اکثر قهرمانان، نداشتن یک شغل ثابت است. در مسابقات مختلف شرکت می کنیم، شش ماه و بیشتر  هم در اردوها هستیم، اگر تیم ملی حقوقی به ما بدهد، که تا مدتی داریم اگر ندهد هم که چیزی نداریم. اگر به مسابقات هم اعزام شویم و مدال بگیریم ، پاداشی داده دریافت می کنیم که آن هم شش ماه یا یک سال بعد داده می شود.

جعفری خطاب به مسئولان و کسانی که تصمیم گیرنده هستند گفت: درخواستی که از مسئولان و کسانی که تصمیم گیرنده هستند این است که به فکر ما ورزشکاران و قهرمانان باشند. نداشتن یک شغل ثابت به دغدغه بزرگی برای ما تبدیل شده و آرامش فکری ما را سلب کرده است، بسیار سخت است که با این دغدغه ها در مسابقات هم حاضر شویم و انتظار کسب مدال طلا از ما باشد، که با همه این ها اگر آسیب هم ببینیم، مشکلات ما چند برابر می شود.

ملی پوش خوزستانی جودو کم بینایان و نابینایان در پایان به خبرنگار ایپنا گفت: خود من وقتی در اردوها هستیم، برخی روزها که نیاز به دو یا سه جلسه تمرین داریم، تمرین زیاد، وزن کم کردن های زیاد ، فشارهای روحی و فیزیکی که وارد می شود، وقتی نتوانیم مکملی برایخود تهیه کنیم، وقتی که بدهکار باشیم، بار روانی بسیار زیادی را روی ما ایجاد می کند. مگر چند بار می توان به دوست یا کسانی دیگر رو زد؟

گفت و گو: زینب سلمان زاده

عکاس: سپیده چراغپور