به گزارش خبرگزاری ایپنا، روابط عمومی پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، طرح مطالعه بهزیستی روانی، نشاط، رضایت از زندگی و فعالیت بدنی و ورزشی گروه‌های سِنی مردم ایران توسط دکتر سید محمدکاظم واعظ موسوی استاد دانشگاه جامع امام حسین (ع) و با حمایت پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی انجام شد.

پژوهش‌های اولیه در زمینه کیفیت زندگی فقط رفاه مادی را بررسی می‌کردند، اما پژوهش‌های بعدی نشان دادند که فقط جنبه مادی، تعیین کننده کیفیت زندگی نیست و به ‌این‌ترتیب، متغیرهای دیگری به کیفیت زندگی اضافه شد. سلامت موضوع مهمی در کیفیت زندگی است.

در سال‌های اخیر کارشناسان حوزه سلامت، آن را به‌عنوان حس بهزیستی و کیفیت زندگی تعریف کردند. جهت‌گیری اصلی تحقیقات مرتبط باکیفیت زندگی، بیشتر روی افراد ناتوان، معلول، بیمار، زندانیان، معتادان و دیگر گروه‌های اجتماعی نیازمند، متمرکز بود، ولی به‌تازگی این موضوع با جهت‌گیری وضعیت فعالیت بدنی و نحوه گذراندن اوقات فراغت همراه با بهداشت، تغذیه و محیط‌زیست عموم مردم موردتوجه قرارگرفته است.

گسترش روزافزون دامنه علم روان‌شناسی و نفوذ آن در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و صنعتی باعث شده است که بررسی جنبه روان‌شناختی مسائل، برای پاسخ دادن به بیشتر مسائل، ضرورت داشته باشد.

روش‌شناسی تحقیق این‌گونه بود شرکت‌کنندگان پژوهش شامل ۱۰۵۰ نفر در سه گروه سنی جوان، میانسال و سالمند، به تعداد مساوی (هر گروه سنی، ۳۵۰ نفر) بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و پرسش‌نامه‌های فعالیت بدنی، نشاط و بهزیستی روانی را تکمیل نمودند.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد میانسالان دارای میزان فعالیت بدنی، بهزیستی روانی و نشاط بالا‌تری نسبت به سالمندان و جوانان بودند؛ میزان رضایت از زندگی جوانان نسبت به سالمندان و میانسالان بالا‌تر بود؛ نمرات فعالیت‌بدنی بانشاط، بهزیستی روانی و رضایت از زندگی در گروه‌های جوانان، میانسالان و سالمندان همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت.

همچنین فعالیت بدنی، میزان نشاط، بهزیستی روانی و رضایت از زندگی را پیش‌بینی کرد؛ میانگین فعالیت بدنی، نشاط و بهزیستی روانی میانسالان از جوانان و سالمندان بیشتر بود اما تفاوت‌های زوجی بین جوانان با سالمندان معنادار نبود؛ میزان رضایت از زندگی جوانان از میانسالان و سالمندان بیشتر بود، اما تفاوت زوجی بین میان‌سالان با سالمندان مشاهده نشد.

یافته‌های پژوهش حاضر همچنین ضمن آن‌که خلاء اطلاعاتی موجود درباره میزان فعالیت بدنی مردم ایران، میزان نشاط و بهزیستی روانی آنان را پر می‌کند، با فراهم نمودن دانش‌پایه درزمینه ارتباط فعالیت بدنی با متغیرهای روان‌شناختی دخیل در زندگی سالم، درک روشن‌تری از شرایط فعلی سلامت روانی کشور ایران را فراهم می‌آورد.