به گزارش پایگاه خبری۹۱ورزشی؛ریحانه مبینی، پرنده طلایی دوومیدانی آسیا، جزئیات جدیدی از زندگی شخصی و مسیر حرفه‌ای خود را فاش ساخت. او به صورت شفاف دلایل عدم حضور در بازی‌های کشورهای اسلامی و همچنین طرح‌های بلندمدت خود پس از پایان دوره قهرمانی ورزشی را تشریح کرد.

ملی‌پوش درباره عارضه فیزیکی اخیر خود توضیح داد: «دو هفته پیش از آغاز بازی‌های ریاض، دچار پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی تاندون شدم که متأسفانه مانع حضور من در آن مسابقات گردید. در زمان وقوع آسیب‌دیدگی در شهرستان بودم و تمریناتم در حالت سبکی قرار داشت. این اتفاق موجب شد که فرصت شرکت در رقابت‌های کشورهای اسلامی را از دست بدهم.» مبینی با وجود دوری از میادین، عملکرد رقبای خود را مورد ارزیابی قرار داد و افزود: «سطح عملکرد سایر شرکت‌کنندگان قابل قبول بود؛ نفر اول به رکورد ۶.۵۵ متر دست یافت و نفر سوم با ۶.۰۴ متر کار خود را به پایان رساند. با استناد به آخرین رکورد ثبت شده تمرینی‌ام که ۶.۴۰ متر بود، اطمینان دارم که در آن رویداد می‌توانستم مدال کسب کنم.»

مبینی که پس از فتح نشان طلا در رقابت‌های قهرمانی آسیا در کره جنوبی، مدتی در اردوی تیم ملی حضور داشت، از امکانات فراهم شده در آن مقطع ابراز رضایت کامل نمود: «در طول آن سه ماه اردوی متمرکز، وضعیت تمرینات در سطح عالی مدیریت شد و ما از خدمات ماساژور، فیزیوتراپ و متخصص تغذیه بهره‌مند بودیم.» وی در حال حاضر روند درمانی خود را دنبال کرده و یک ماه است که تمرینات را مجدداً آغاز نموده است، هرچند هنوز وارد فاز تمرینات پرشی و تخصصی نشده است.

بخش مهمی از این گفت‌وگو به همگامی ورزش حرفه‌ای و تحصیلات عالیه او اختصاص داشت. مبینی فاش ساخت که برای مدت هفت سال به موازات پیگیری جدی دوومیدانی، تحصیل در رشته تخصصی دندانپزشکی را پیش برده است: «فشار بسیار بالایی را تحمل کردم؛ اغلب روزها صبح زود باید در دانشگاه حضور می‌یافتم و عصرها پس از پایان یافتن کلاس‌های دانشگاهی مستقیماً راهی محل تمرین می‌شدم. من در خوابگاه دانشگاه اصفهان ساکن بودم که شرایط اسکان بسیار دشواری داشت و در یک اتاق چهار نفره زندگی می‌کردم. شکر خدا این دوره طاقت‌فرسا به پایان رسیده و در حال حاضر دوران طرح اجباری دوساله خود را در زادگاه اصلی‌ام، آران و بیدگل کاشان، آغاز کرده‌ام و پس از اتمام این دوره می‌توانم فعالیت حرفه‌ای خود را در قالب تأسیس مطب شخصی دنبال کنم.»

او در پاسخ به این پرسش که آیا در طول اردوها به درمان مشکلات دندانی هم‌تیمی‌هایش پرداخته است، پاسخ داد: «حرفه دندانپزشکی مستلزم دسترسی به ابزارهای تخصصی مانند دستگاه رادیوگرافی است. اگرچه یک بار دندان یکی از هم‌تیمی‌ها دچار درد شد و من توانستم مشکل را تشخیص دهم، اما به دلیل فقدان تجهیزات لازم، عملاً اقدامی برای درمان انجام ندادم. حتی در محیط منزل نیز امکان رفع مشکلات دندانی والدینم را ندارم.» مبینی در پایان تأکید کرد که برنامه اصلی زندگی‌اش پس از خداحافظی از سطح حرفه‌ای ورزش، تمرکز کامل بر راه‌اندازی مطب شخصی است که این امر نیازمند سرمایه‌گذاری مالی قابل توجهی خواهد بود.

با وجود این چالش‌های متعدد، او دیدگاه بسیار مثبتی نسبت به مسابقات آتی دارد: «اکنون در فصل آمادگی به سر می‌بریم و مشغول برنامه‌ریزی‌های پیش‌فصل هستم. با وجود آنکه صحبت کردن از کسب مدال در بازی‌های آسیایی ناگویا ممکن است کمی زود باشد، اما هدف نهایی و بزرگ من شرکت در المپیک است و تمام توان و برنامه‌ریزی خود را برای گرفتن سهمیه و ارائه یک عملکرد درخور در آن رویداد مهم به کار خواهم گرفت.»