علیرضا نصیری با رکوردشکنی در دوضرب، مدال نقره جهانی بزرگسالان را کسب کرد و نخستین مدال این سطح را برای فارس به دست آورد.

به گزارش پایگاه خبری ورزش ایران – ۹۱ورزشی ؛ علیرضا نصیری، وزنه‌بردار جوان ۲۰ ساله مرودشتی، در رقابت‌های جهانی بزرگسالان ۲۰۲۵ نروژ، با نمایشی آتشین در دسته ۱۱۰ کیلوگرم، مدال نقره حرکت دوضرب را از آن خود کرد و نخستین مدال جهانی بزرگسالان را برای استان فارس به ارمغان آورد. نصیری که در گروه A با غول‌هایی چون اکبر ژورائف و رسلان نورالدین‌اف از ازبکستان و گریک کاراپتیان از ارمنستان هماوردی کرد، در حرکت یک‌ضرب با مهار ۱۸۴ کیلوگرم در جایگاه هفتم قرار گرفت، اما در دوضرب جبرانی تاریخی داشت. او با موفقیت وزنه‌های ۲۱۸ و ۲۲۴ کیلوگرم را مهار کرد و در تلاش سوم، ۲۳۱ کیلوگرم را بالای سر برد تا رکورد جوانان جهان را بشکند و با مجموع ۴۱۵ کیلوگرم، نام خود را در تاریخ وزنه‌برداری ایران حک کند.
پس از این درخشش، نصیری با لبخندی از رضایت گفت: در یک‌ضرب عملکردم ایده‌آل نبود، اما در دوضرب همه توانم را گذاشتم تا نتیجه جبران شود. او افزود: به وزنه نگاه نکردم؛ فقط به خودم گفتم باید بزنم، چون در تمرینات روی همین وزنه کار کرده بودم. این مدال، ادامه‌ای بر کارنامه درخشان نصیری است که پیش‌تر قهرمانی جوانان جهان را تجربه کرده و حالا در سطح بزرگسالان، وزنه‌برداری فارس را به اوج رسانده.
مرودشت، امید المپیک لس‌آنجلس
این موفقیت، نه‌تنها طلسم مدال جهانی بزرگسالان فارس را شکست، بلکه خط و نشانی محکم برای رقبای المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس کشید. نصیری با این مدال نقره، شانس بالایی برای کسب نخستین مدال المپیکی وزنه‌برداری برای استان فارس دارد؛ استانی که تاکنون در این رشته المپیکی سهمی نداشته. مرودشت، به‌عنوان قطب وزنه‌برداری ایران، با پرورش استعدادهایی چون عباس و داریوش نجاتی، لهراسب و سجاد بهروزی، جابر بهروزی، ابوالفضل زارع، علیرضا نصیری و فاطمه کشاورز، بارها افتخارآفرینی کرده و حالا چشم به المپیک دوخته است.
در همین رقابت‌ها، ابوالفضل زارع، دیگر پولادمرد مرودشتی، در گروه B با مهار ۱۷۶ کیلوگرم در یک‌ضرب و ۲۱۰ کیلوگرم در دوضرب و مجموع ۳۸۶ کیلوگرم، از صعود به سکو بازماند. زارع و نصیری، دو چهره پرافتخار مرودشت، سال‌هاست با عرق ریختن برای ایران و فارس، الهام‌بخش نسل‌های جدید هستند. رقابت‌های جهانی ۲۰۲۵ نروژ همچنان ادامه دارد و فارس منتظر درخشش‌های بیشتر است.

  • نویسنده : محمد مهدی اسماعیلی رها